Kontrola stanja ploda u materici jedan je od glavnih zadataka perinatologije. Pronalazak elektronskih metoda kao i ultrazvuka omogućili su nadzor tokom čitave trudnoće , pa i samog porodjaja.
Kardiotokografija je dijagnostička metoda koja se u akušerstvu čija je svrha blagoremeno otkrivanje akutne I hronične patnje ploda.
Zasniva se na kontinuiranoj registraciji I analizi frekvence srčanog rada bebe, kao I kontrakcija materice. Koristi se u trećem trimestru trudnoće., najviše od 37. nedelje, ali se kod visokorizičnih trudnoća CTG nadzor započinje znatno ranije.
Analizraju se bazalna frekvenca srčanog rada, koja iznosi 120-160 u minuti, amplituda oscilacija, varijabilnost srčane frekvence, reaktivnost ( prisustvo ubrzanja srčanog rada nakon pokreta), kao I I prisustvo deceleracija (usporenje srčanog rada) . Određena stanja ploda kakaterišu se tipičnim karditokografskim zapisom.
Pored kardiotokografije, u nadzoru ploda u trećem trimestru trudnoće neophodan je I ultrazvuk. Ultrazvuk nam omogućava, pored pregleda morfologije , procenu težine bebe na osnovu biometrijskih parametara ( obima glave, trbuha, dužina butne kosti I dr.) Na taj način blagovremeno detektujemo zastoj u rastu, koji se može javiti kod različitih stanja majke I ploda, ili ubrzan rast, koji je karakterističan za dijabetes u trudnoći.
Odredjuje se i zrelost posteljice I njena lokalizacija, kao I količina plodove vode. Količina plodove vode može biti smanjena, što se naziva oligoamnionom I urokovana je smanjenim izlučivanjem urina bebinim bubrezima, I povećana, što se naziva polihidramnionom.
Pored toga, u sklopu ultrazvučnog pregleda koristi se I kolor Dopppler više krvnih sudova bebe I pupčanika, pomoću kojeg dobijamo uvid u funkciju posteljice ili prisustvo hipoksije ili anemije kod ploda.
Kombinovana upotreba kardiotokografije I ultrazvuka I primena odgovarajućeg skora daju nam mogućnost određivanja tzv. biofizičkog profila, koji predstavlja najprecizniju metodu procene stanja I detektovanja ugroženosti ploda I ima izuzetnu prognostičku vredmost.